De huidige vorm van de kerk in renaissancestijl is het gevolg van een grote verbouwing in 1590. Er is geen apart koor en apsis, de hele kerk lijkt op een groot langhuis. Delen van de granieten stenen muren en sokkels van de kerk dateren echter helemaal uit de Romaanse tijd, rond 1200. De kerk werd voor het eerst herbouwd in de gotische tijd, rond 1400. Vervolgens werd het schip naar het westen uitgebreid, en later werden het koor en de apsis afgebroken en werd het schip ook naar het oosten uitgebreid.

Rond 1590 onderging de kerk haar tweede grote reconstructie. De bouwer was de edelman Peder Rantzau van kasteel Trøjborg. Dit keer werden vooral de buitenmuren van de kerk aanzienlijk herbouwd in renaissancestijl. Alle muren waren gemaakt van schelpen en er waren gebogen gevels. De wederopbouw was zo belangrijk dat latere tijden de eerdere en feitelijk uitgebreidere wederopbouw in de 15e eeuw vergaten.

De eerste toren van de kerk werd gebouwd in de laatgotische tijd, rond 1500. In 1590 herbouwde Peder Rantzau de toren ook in renaissancestijl. Het kreeg opvallende gevels in dezelfde stijl als het kasteel van Trøjborg, en de toren kreeg een nieuwe, zeer hoge torenspits. Oorspronkelijk was de torenspits bedekt met een zinken dak, maar vanwege lekkages kreeg de torenspits rond 1610 een nieuw dak in houtkrullen. Het gehele bovenste deel van de toren werd later afgebroken en in 1857 volledig herbouwd, maar de oorspronkelijke renaissancestijl bleef behouden. In de toren hangen twee klokken. Eén klok werd in 1590 gegoten door Michael Dibler. De andere klok kwam uit de Haderslev-kathedraal en werd in 1736 gegoten door klokkengieter Armowitz.